De straat is van ons allemaal, je vindt er vanalles. Vuilnis, vodden, peuken, kauwgom, bloesem-sneeuw en inspiratie. Op de stoep vond ik twee tegels met witte verfvlekken en zag er wel wat in. Ik besloot eens te kijken of ik een verhaal kon schrijven n.a.v. die vlekken. Eerst bepaalde ik de positie van de foto.
Toen ik aan mijn verhaal begon te schrijven wist ik nog niet wat de vlekken voor een personages zouden worden. Ik ging gewoon van start.

Wat heb je nodig

pen en papier, een foto

Instructies

Een wolk witte verf

Vera is dol op West met zijn parken en groenstroken. Ze heeft er veel familie en vrienden maar vandaag is ze op weg naar de oude binnenstad en loopt ze langs de kades te speuren in het water. Ze houdt van deze stad met bomen langs het water en talloze bruggen.
Beweegt daar iets in de golven? Is dat daar niet een waterkolkje? Vera houdt haar pas in, haar snorharen trillen, haar ogen schieten heen en weer over het donkere water in de kade.
'Niet handig,' zegt ze. 'Het water heeft dezelfde kleur als Bella, zo vind ik haar nooit.'

Ze loopt naar de brug en tuurt over de Brouwersgracht, ze voelt zich moedeloos omdat de middag al ten einde loopt en ze haar vriendin nog niet gevonden heeft. Hoe lang ga ik nog door met zoeken en wanneer geef ik het op, vraagt Vera zich af. Het is nog een heel eind terug naar West, naar haar beschutte plek in de heemtuin van het park.
Vera spitst haar oren. Klonk daar tussen de woonboten iets?
Ze gaat op haar achterpoten staan en ziet door het water iets op haar afkomen. Een witte kop met korte snorharen duikt op en kijkt haar stralend aan.
'Bella?' vraagt Vera. 'Ben jij het, Bella?'
Bella haar donkere ogen steken af bij haar witte kop. Vera staat op de rand van de kademuur en kijkt lachend naar beneden.
'Wat is er gebeurd, Bella?' 'Je ziet nogal bleek.'

'Ik zwom vanmiddag door een wolk witte verf,' zegt Bella. 'Staat het me goed?'
'Zal ik een doek zoeken om het eraf te wrijven of wil je spier wit blijven?'
Bella slaat met haar staart in het water.
'Haal er maar af, zoals ik echt ben ben ik op mijn best.'
Vera springt op en vindt aan de voet van een gewimperde lindeboom een voddige doek. Ze loopt er mee naar Bella en veegt haar schoon. Nu ligt er een echte, grijze zeekoe in de gracht.

Tot de zon onder is praten Bella en Vera met elkaar, als het tijd is om afscheid te nemen zegt Vera:
'Vriendschap is het mooiste wat er is.'
Bella glimlacht en zegt: 'Ja, het àllermooiste.' 'Ik zwem binnenkort naar West, ik wacht op je in het watertje van de heemtuin.'

Tips

• verzin een paar paar ingrediënten voor je verhaal en schrijf ze op (haas en zeekoe in de stad)
• bedenk een probleem en een verlangen om het verhaal spannend te maken (haas zoekt zeekoe, het is al laat)
• verzin als het verhaal af is een titel (Een wolk witte verf)
• Wil je de stoeptegels van dit stoeptegelverhaal gaan bekijken? Hier zijn de coordinaten: Marnixstraat / Brouwersgracht, bij de brug die Bullebak heet.

Succes en groeten van Mirjam!