Bij het kerkje van Stompetoren zag ik op zondagochtend prachtige korstmossen op een muurtje. Onbeschrijfelijk mooi van kleur maar ook troosteloos in het waterkoude landschap met de sloten gevuld tot aan de zode. Ik kreeg zin in warme chocolademelk, soms overvalt dat verlangen mij. Een flinke mok vol en een lepel erbij om het kloeke chocolademelk-klotsen te veroorzaken.

Groeten van Mirjam